خوشبختی های سطحی

یکی از دوست داشتنی ترین چیزهای زندگی ام لباس ها هستند. گاهی وقت ها توی مصاحبه
های استخدامی از آدم می پرسند سرگرمی موردعلاقه ات چیست؟ باید این گزینه را هم اضافه
کنم: خرید لباس ها، تماشای لباس ها و ....حتی فکر کردن به آن ها 
 لباس ها توی زندگی ام اهمیت زیادی دارند. می توانند حالم را خوب کنند یا غمگینم کنند. وقتی
لباس زیبایی ببینم و نتوانم بهش برسم غمگین می شوم. همان احساسی را پیدا می کنم که
سال ها قبل وقتی 20 ساله بودم از خواندن شعرهای فروغ پیدا می کردم. کی نمی توانم به
 لباس های مورد علاقه ام برسم؟ تقریبا بیشتر مواقع چون توی شهری زندگی می کنم که مردم
 به استثنای مشکی به رنگ های تند (شما بخوانید شاد) علاقه دارند. اینکه مردم به رنگ های
 تند علاقه داشته باشند چیز بدی نیست. بدی اش این است که به هیچ رنگ ملایمی  علاقه
 نداشته باشند. و از هیچ رنگ ملایمی استفاده کنند آن وقت مغازه دارها هم ترجیح می دهند
مغازه هاشان را با رنگ های تند پر کنند. نه اینکه هیچ رنگ م.لایمی نداشته باشند ولی من
معمولا طیف وسیعی از رنگ های مورد علاقه ام را  پیدا نمی کنم. اصلا رنگ ها را بی خیال
 شویم. فکر می کنید به خاطر کمبود رنگ های مورد علاقه ام است که دارم این ها را می
نویسم؟ البته که نه..جدا از معضل رنگ، نقریبا بیشتر لباس های که مرا خوشحال
می کنند اصلا توی 
این شهر پیدا نمی شوند.دو شب پیش با ذوق و شوق همه ی عکس های مجموعه م.انتوهای ا.نارگل را   بررسی کردم.   تمام آن وقتی هم که
داشتم عکس ها را نگاه می کردم خیال 
می کردم مسئله فقط این جاست که من
 قشنگ ترین هاشان را انتخاب کنم. دو تا هم انتخاب
 کردم. یکی از مجموعه

 ما.نتوهای تابستانی شان یکی هم از مجموعه پاییزی. هر دو تا را هم می خواستم. 

بعد خوشحال و خندان رفتم سفارش بدهم که دیدم نوشته اند فروش اینترنتی
 
ندارند. آیا جایی که فروش اینترنتی  ندارند باید برای خودش پی.ج اینست.گرام و

 کانال ت.لگرام  و سایت اینترنتی باز کند؟ آیا باید دل دیگرانی را که بهشان دسترسی
 ندارند 
خون کند؟ آیا فقط داشتن یک کانال یا پیج کافی نیست؟ باید تمام عرصه های
 
اینترنتی را بگیرد و هی پز طراحی اش را بدهد؟ 

توی خیلی شهرها نمایندگی دارند ولی از آن جایی که اینجا احتمالا هیچ جوره شهر
 محسوب نمی شود نمایندگی هم در کار نیست . 

من این دو تا مانتو را می خواهم و از زیر سنگ هم بوده می کشمشان بیرون و خوشبخت

 می شوم! بله، لباس ها می توانند بهم احساس خوشبختی بدهند. ولی می دانید؟
 احساس خوشبختی پایداری 
نیست به حباب روی آب می مانند. برای همین است که
هی باید بروید لباس بخرید تا خوشبختی تان 
را تمدید کنید.